Δόξα Σοι ο Θεός - Λιμάνι Λάρνακας

Στο χωριό Κυπερούντα υπάρχει μια τοποθεσία που ονομάζεται «Δόξα Σοι ο Θεός». Το όνομα της τοποθεσίας αυτής υποθέτουμε ότι προήλθε από το πευκόφυτο της περιβάλλον και την καταπληκτική θέα που προσφέρει, ένα είδος «ευχαριστίας» στον Θεό που κατασκεύασε τέτοιο περιβάλλον.

Στην προκειμένη όμως περίπτωση και αναφερόμενοι στο Λιμάνι και Μαρίνα της Λάρνακας, η φράση αυτή ταιριάζει απόλυτα, διότι μετά από 25 και πλέον χρόνια ταλαιπωρίας, επιτέλους κατακυρώθηκε η προσφορά. Αυτό ασφαλώς δεν είναι το τέλος της Οδύσσειας αυτής, αλλά είναι η αρχή των τελικών διαπραγματεύσεων, των αφάνταστων μετέπειτα ταλαιπωριών στην εξασφάλιση των αδειών, μετά η εξασφάλιση της χρηματοδότησης και μετά η εκτέλεση του έργου. Παράδειγμα προς σύγκριση είναι η Μαρίνα Λεμεσού, που άνκαι κατακυρώθηκε πριν 1½ χρόνο, το έργο ξεκίνησε μετά από 2½ χρόνια για τους πιο πάνω παράγοντες. Ως εκ τούτου δεν αναμένουμε ότι το πιο μεγάλο αυτό έργο υποδομής στην Κύπρο (€1 δις.), θα ξεκινήσει να δείχνει τα οφέλη του στον τόπο (Λάρνακα) και στην ευρύτερη οικονομία πριν το έτος 2025. Θετικό(;) στοιχείο είναι ότι η κρίση της οικονομίας που υπάρχει, για να πιεστεί η εκάστοτε Κυβέρνηση να ξεπεράσει τα διάφορα εμπόδια που θέτουν διάφορες Κυβερνητικές υπηρεσίες και άλλοι «καθηγητές» της οικονομίας, διότι το παράδειγμα της Λεμεσού μας έχει ξαφνιάσει, από την ένσταση διακίνησης των βράχων διαμέσου της πόλης, μέχρι και προβλήματα/ενστάσεις (μετά την κατακύρωση) γιατί να γίνει το έργο (τώρα οι βράχοι δεν χρειάζονται διότι κατασκευάζονται από μπετόν)!! Μπράβο όμως στην επιλαχούσα εταιρεία και εύγε στον Δήμο Λάρνακας, που με τις διάφορες του πιέσεις και με το κοινό μέτωπο με το ΕΒΕΛ, ώθησαν τα πράγματα σε κάπως πιο «γρήγορο» βαθμό κατάληξης.

Το έργο θα αποτελείται από ένα μοντέρνο λιμάνι για κρουαζιερόπλοια και για εμπορικά πλοία, το οποίο θα διαχειρίζεται διεθνής εταιρεία κρουαζιέρων, ένα έργο τέχνης θα αποτελεί η αίθουσα επιβατών, ενώ τα διάφορα καταστήματα, οι 45 επαύλεις «μέσα» στην θάλασσα και οι περί τις 1.500 άλλες οικιστικές μονάδες, το ξενοδοχείο και ίσως η ανέγερση δωρεάν του νέου Δημαρχείου (ή τα 10.000 τ.μ. πολιτιστική αίθουσα-Πανεπιστήμιο), θα αναβαθμίσει την πόλη αυτή, που κατ’ επανάληψη την ονομάσαμε ως το St. Tropez της ανατολικής Μεσογείου. Η τελευταία μας σύγκριση δεν είναι καθόλου υπερβολή, διότι θα είναι το μόνο έργο/μαρίνα που βρίσκεται μέσα στην πόλη (όχι δίπλα) και με άμεση πρόσβαση σε εκτεταμένη αμμώδη παραλία και με τα διάφορα κέντρα αναψυχής, το Κάστρο, ΄Αγιος Λάζαρος κλπ, όλα σε απόσταση περπατήματος. Θα ήτο άτοπο να μην αναφερθούμε και στον τότε υπουργό Συγκοινωνιών & ΄Εργων κ. Χάρη Θράσου, ο οποίος έπεισε τους Λαρνακείς να συνδυάσουν το Λιμάνι και Μαρίνα ως ένα έργο, διότι ξεχωριστά δεν ήταν βιώσιμος ο Λιμένας. Μπράβο και σε αυτόν, διότι οι προηγούμενοι του υπουργοί δεν τα κατάφεραν να πετύχουν αυτό το αποτέλεσμα.

Είμαστε της άποψης ότι έργα αυτού του μεγέθους, στο στάδιο της λεπτομερούς μελέτης/σχεδίασης, να απευθύνονται από πλευράς αδειών σε μια ειδική ομάδα που θα ασχολείται μόνο με το θέμα αυτό, αποτελούμενη από τον Υπουργό Εσωτερικών, Πολεοδομία (δεν είμαστε σίγουροι), ΚΟΤ και Δήμο Λάρνακας. Να τίθενται τακτά χρονοδιαγράμματα και οι αποφάσεις να παίρνονται «καταναγκαστικά» εντός χ ημερών και να αποφευχθεί το πήγαινε και έλα των φακέλων. Το έργο αυτό θα πρέπει να ανατεθεί σε ένα σούπερ-συντονιστή (ή εάν έχει χρόνο ο Υπουργός Εσωτερικών το αμφιβάλλουμε), για να υπάρχει ταχύτητα στις αποφάσεις. Δυστυχώς ο χρόνος δεν είναι μαζί μας και κάθε ημέρα που περνά, αυξάνεται ο ανταγωνισμός από Τουρκία/Λίβανο/Αίγυπτο με παρόμοια έργα. Κατ’ εμάς ίσως ο Δήμαρχος Λάρνακας να είναι ο πιο κατάλληλος για τον σούπερ αυτό συντονιστή, διότι το όλο έργο άπτεται πρωτίστως των συμφερόντων της Λάρνακας. Ο Δήμαρχος να έχει το δικαίωμα να ζητά εξαίρεση ατόμων (του Κυβερνητικού/ιδιωτικού τομέα) όταν αυτοί είναι ανίκανοι να ανταποκριθούν άμεσα στα θέματα που θα εγείρονται και ίσως-ίσως και τα Κυβερνητικά τμήματα, εάν δεν έχουν χρόνο να αντιμετωπίσουν τέτοιο έργο, η εργασία τους να αναληφθεί από ιδιώτες με σχετικές οδηγίες εργοδότησης. Ολίγον προχωρημένες ίσως οι εισηγήσεις μας, αλλά δυστυχώς η περιπέτεια της Μαρίνας Λεμεσού, δεν μας εμπνέει εμπιστοσύνη στην σίγουρη εκτέλεση αυτού του έργου, που είναι 2-3 φορές πιο μεγάλο.

Θα θέλαμε στο τέλος να συγχαρούμε και την επιλεγείσα Ισραηλινή εταιρεία και να της εισηγηθούμε όπως το έργο αυτό να ονομαστεί «Οδυσσέας», διότι ο ήρωας αυτός της αρχαιότητας που ταλαιπωρήθηκε για 25 χρόνια, να επιστρέψει στο σπίτι του, να ταιριάζει στην όλη ηρωική αυτή προσπάθεια επίτευξης αυτού του έργου.

Η πόλη αυτή μεταξύ άλλων πέρασε και από τις διάφορες ανόητες ομάδες πίεσης, προκαλώντας μας να αναφερθούμε σε προηγούμενη μας αρθρογραφία ότι το πρόβλημα της Λάρνακας είναι οι «Λαρνακείς οι ίδιοι».

Στο θέμα αυτό θα επανέλθουμε ανάλογα με τα αποτελέσματα και τον ρυθμό της εξέλιξης του.

Ασφαλώς μιλούμε για ένα πολύ σημαντικό έργο για την Λάρνακα, με τους νέους της τώρα να μετακομίζουν στις πιο ανεπτυγμένες πόλεις, όπως η Λεμεσός και ακόμη και σε αυτήν την Λευκωσία. Το έργο αυτό μαζί με το αναμενόμενο νέο παραλιακό μέτωπο των πετρελαιοειδών και την ανάπτυξη της περιφέρειας (όπου υπήρχε ο ενδοιασμός για την υιοθέτηση/εκτέλεση του πριν από 4 χρόνια), η πόλη της Λάρνακας θα πετάξει!!